زندگی جنسی زیر سقف مجازی!

 حتما شما هم بارها و بارها شاهد این صحنه بوده اید .اینکه در جمعی نشسته اید وبا وجود اینکه عده زیادی نشسته اند اما باز هم....

پریا خداقلی زاده -بخش اجتماعی تبیان

حتما شما هم بارها و بارها شاهد این صحنه بوده اید .اینکه در جمعی نشسته اید وبا وجود اینکه عده زیادی نشسته اند و فرصت خوبی برای صحبت درباره اتفاق های افتاده و مسائل مهم و حتی شوخی و خنده های خانوادگی است اما باز هم ، اکثرا ترجیح می دهند به جای استفاده از این فرصت و گفت و گوی خانوادگی سرگرم گوشی های همراهشان شوند.همه سرشان به این گوشی ها گرم است.یا گروه های دوستانه و فامیلی و همکاری یا کانال های جوک وسرگرمی یا حتی شبکه های اجتماعی که فرصتی برای نشان دادن عکس های خانوادگی و جاذبه های دیدنی است که مثلا اخیرا فردی آنها را آپدیت کرده است.عجیب است که برای خیلی ها در این جمع ها اصلا مهم نیست که مثلا پدر یا مادر یا اعضای خانواده یا حتی دوستانی که اکنون در کنار آنها نشسته ایم به تازگی کجا بوده اند یا در چه حالی هستند یا اصلا مشکل یا غم یا شادی دارند یا نه که ما بتوانیم بخشی از آن را تسلی دهیم ؟ اما در عوض مثلا در حال سر و کله زدن با دوستی در آن سر شهر هستیم یا در حال متقاعد کردنش که فلان تیم مورد علاقه ما دراین فصل خوب بازی کرده یا ضعیف ظاهر شده است.یا شاید هم همان بحث ها و ابراز نظرهای سیاسی همیشگی که معمولا با همان جدیت وبدون تغییر همیشه و البته با کمترین تاثیری ادامه دارد!

 ۳۵ درصد استفاده کنندگان اینترنت را قشر جوان تشکیل می دهند و میانگین صرف شده برای اینترنت ۵۲ دقیقه در هفته است.همین طورشبکه های دوست یابی در کشور ما به سرعت در میان جوانان ایرانی محبوب شده است و ایرانی ها رتبه سوم را در این شبکه ها کسب کرده اند.

اما در این بین آنچه ظاهرا برای کمتر کسی اصلا اهمیت دارد،همین فرهنگ نادرست وابستگی به شبکه های اجتماعی است که آرام آرام جای صحبت ها وروابط صمیمانه خانواده ها را گرفته است.فرهنگی که تحفه جدید و به ظاهر مدرن غرب است و اتفاقا با برنامه ریزی هایی که دراین خصوص داشته اند خیلی خوب هم تیرشان به هدف خورده است.هدفی که انگار همان ایجاد شکاف میان اعضای خانواده و از طرف دیگر زیر سوال بردن برخی هنجارهای عرفی و دینی ما بوده است ! حالا دیگر برای خیلی ها حرف زدن از مسائلی که شاید تا پیش از این تابو بوده است امری عادی است و شاید هم هیچ ابایی از مطرح کردن جوک های نه چندان مناسب و دور از شان خودشان ندارند .بله به لطف همین شبکه های اجتماعی خیلی ها پذیرفته اند که جامعه امروز یک جامعه باز است و به ظاهر آزاد.آنقدر آزاد که خیلی از تابوهای گذشته را باید به راحتی زیر پا گذاشت حتی به قیمت فروپاشی خانواده ها !!!
شاید تا سالها قبل پذیرفتن این آمار که میانگین مکالمات زوجین در کشور ما به 17 دقیقه رسیده است ،کمی سخت و غیرقابل پذیرش بود اما این روزها که دیگر حالا به جرات می توان گفت زندگی برای خیلی ها بدون گوشی های همراه امکان پذیر نیست آرام آرام خیلی ها به این باور رسیده اند که حالا جای خیلی از این مکالمات روزانه را این گوشی ها و البته شبکه های اجتماعی داغ آنها گرفته است ! شبکه هایی که آنقدر جذابیت دارد که حتی تا ساعت های پی درپی می تواند بدون کوچکترین نیازی به صحبت با فرد دیگری هرکسی را سرگرم کند.شاید کمتر کسی حتی تصورش را هم می کرد که روزی زندگی های ما تا این اندازه به گوشی های موبایل وابسته شود و حتی دردناک تر از آن اینکه خیلی از این زندگی ها فقط و فقط به واسطه همین گوشی ها به چالش کشیده شود.
حالا جامعه شناسان حرف از معضل اجتماعی جدیدی می زنند که اگر برای آن چاره ای اندیشیده نشود،خیلی زودتراز آنکه حتی تصور شود،تمام جامعه را با بحران جدی مواجه می کند.بحران تنهایی طلبی و پس زدن هر نوع جمعی به غیر از خود فرد و شبکه های مجازی اش.! آن هم در شرایطی که افزایش باورنکردنی فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی، بر ابعاد سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، امنیتی و اقتصادی  و .. زندگی بشر،تأثیر گذاشته است. شاید به همین دلیل باشد که با کمرنگ شدن اهمیت زمان و امکان و بی نیازی به مکان مشترک برای برقراری ارتباط، افراد به شکل بسیار آسان تری می توانند در فضای مجازی، با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.همین موج جدید برقراری ارتباط،باعث تحول در فرهنگ و هویت جوامع شده است.تحولی که به راحتی روابط شکل یافته گذشته را پس زده است.

به لطف همین شبکه های اجتماعی خیلی ها پذیرفته اند که جامعه امروز یک جامعه باز است و به ظاهر آزاد.آنقدر آزاد که خیلی از تابوهای گذشته را باید به راحتی زیر پا گذاشت حتی به قیمت فروپاشی خانواده ها !!!

 ویژگی های ارتباطات الکترونیکی در فضای مجازی، در ظاهر خیلی بهتر و مناسب تر از روابط رودررو است چون این فضا معمولا به گونه ای طراحی شده است که به کاربران امکانات زیادی مثل ،سرعت عمل، ناشناس ماندن ، بی توجهی و بی اهمیتی به الزاماتی مثل ،جنسیت، طبقه، قوم، نژاد و .. را می دهد که تجارب متفاوتی را برای کاربران ایجاد می کند. آسیب این شبکه های اجتماعی با سرعت زیادی کشورهای مختلف و خصوصا جهان سوم را در برگرفته است و کشور ما هم در این بین مصون نمانده است.آمارها نشان می دهد که کشور ما از نظر بهره مندی از اینترنت در بین ۱۸۷ کشور جهان رتبه ۸۷ را دارد که بر اساس طبقه بندی اتحادیه جهانی مخابرات جزء کشورهای متوسط به شمار می رود. ۳۵ درصد استفاده کنندگان اینترنت را قشر جوان تشکیل می دهند و میانگین صرف شده برای اینترنت ۵۲ دقیقه در هفته است.همین طورشبکه های دوست یابی در کشور ما به سرعت در میان جوانان ایرانی محبوب شده است و ایرانی ها رتبه سوم را در این شبکه ها کسب کرده اند. فرهنگ رسانه ای اینترنت، فضای ذهنی جوانان را اشغال کرده و مطالعات اخیر نشان می دهد که استفاده از اینترنت،باعث بروز، احساس ناکامی، تنهایی، اضطراب و به طورکلی کاهش سلامت روانی می شود. اشخاصی که از اینترنت بیش تر استفاده می کنند علاوه بر آن که بر زندگی خانوادگی آن ها تأثیر منفی می گذارد، زمان کم تری با خانواده صحبت می کنند و احساس تنهایی، افسردگی، کمبود عزت نفس و... در آن ها بیش تر می شود. نسل جوان امروز نسبت به نسل گذشته با سرعت بیش تری از والدین خود رشد می کنند، برای جلوگیری از آسیب های احتمالی اینترنت، باید در جهت آگاه سازی خانواده ها تلاش کرد.
تمامی این آمارها و مطالعاتی که در تحقیقات مختلف به آن پرداخته شده است می تواند زنگ هشدار مهمی تلقی شود.زنگ هشدار برای خانواده هایی که یکی پس از دیگری طعمه این فضای رمز آلود و البته مخرب شبکه های مجازی می شوند.فضایی که به راحتی به هرکاربری اجازه می دهد تا روی ارزش ها و تعهدات و ارزش های خانوادگی اش پا بگذارد و خود را حتی شخص دیگری جلوه دهد و در چنین شرایطی خوش بینی است اگر بگوییم همین فرد می تواند به تعهدات خانوادگی و حفظ روابط عاطفی خود با همسرش پایبند باشد.حال باید منتظر ماند و دید که این دستاورد به ظاهر جذاب غرب ،چند سال را برای فروپاشی و ویرانی کامل بنیان خانواده های ایرانی نشانه گرفته است ... !