آقایان ...خانمها ودختران وعروس هاتون....

مقدمه:
یکی از مهمترین دستوری که خداوند متعال آن را در شرع مقدس بیان فرموده، موضوع حجاب و عفاف در زندگی است. با توجه به آیات و روایات فراوانی که در اهمیت و لوزم این  فریضه‌ی الهی وجود دارد،  شاهد هستیم آنچنان که باید و شایسته است این فرمان الهی در بین مسلمین مورد توجه و اهمیت قرار نمی‌گیرد حتی در مواردی احساس فراموشی و حذف این فریضه در جامعه اسلامی می‌رود. شاید اگر در این خصوص فکر اساسی و مهمی صورت نگیرد سالهای آتی موضوعی به نام حجاب و عفاف در زندگی اسلامی معنا و مفهومی نداشته باشد.

حجاب یک فریضه مهم جامعه اسلامی
امروزه متاسفانه وقتی کسی در جامعه حاضر می‌شود به درستی و روشنی نمی‌تواند تشخیص دهد که در محیطی اسلامی قدم گذاشته است یا غیر اسلامی. چرا که نام مسلمان را بسیاری تنها در شناسنامه خود به یادگار دارند و چیزی از رسم  و آیین آن را در رفتار و کردار خود بروز نمی‌دهند. به طور مثال شما در بدو ورود در محیط اجتماعی با صحنه‌های بی‌شمار  از بی‌حیایی  مواجه می‌شوید حیا و حجابی که تأکید مؤکد دستوران اسلامی است حال جای مطرح کردن این سؤال است که چه عواملی باعث سستی در اعتقادات و رفتارهای دینی افراد شده است چرا زنان مسلمان به راحتی تن به تبرج و خود آرایی می‌دهند در حالی که هیچ‌گاه این چنین رفتاری مورد رضایت الهی نبوده است. «وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِیَّةِ الْأُولى؛[احزاب/۳۳] و به شیوه جاهلیت پیشین به خودنمایى بیرون نیایید».

مقصران اصلی گسترش بی‌حجابی در کشور

۱-سستی و کاهلی والدین در تربیت دینی فرزندان
به طور قطع و یقین اولین و اصلی‌ترین باعث و بانی ترویج برهنگی و بی‌حجابی در جامعه والدین هستند. پدر و مادر در حالی که در بلوغ فکری و عقلی کامل به سر می‌برند. هیچ برنامه و راهکار عقلی و دینی برای تقویت بنیانهای اعتقادی و دینی فرزندان خود ندارند. نه تنها والدین در این خصوص سستی و کاهلی تمام به خرج می‌دهند، بلکه در موارد بسیار شاهد هستیم والدین با سوء مدیریت و جهت دهی منفی فرزندان معصوم و بی‌گناه را به مسیرهای انحرافی سوق می‌دهند. در واقع ساختار و رفتار فرزندان در محیطی کاملاً آلوده رشد می‌یابد که حاصل آن فرزندانی بی‌تعهد به آموزه‌های دینی ست. البته این مطلب به معنای سلب مسئولیت از فرزندان نیست چرا که این فرزندان در مسیر بلوغ و رشد و تعالی می‌تواند خود را از ورطه هلاکت و سستی نجات دهند. به هر حال خداوند متعال وظیفه سنگین والدین و اهل خانواده را این چنین متذکر می‌شود:

«یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَکُمْ وَ أَهْلیکُمْ ناراً وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ عَلَیْها مَلائِکَةٌ غِلاظٌ شِدادٌ لا یَعْصُونَ اللَّهَ ما أَمَرَهُمْ وَ یَفْعَلُونَ ما یُؤْمَرُونَ؛ [تحریم/۶]اى کسانى که ایمان آورده‏اید، خود و خانواده خود را از آتشى که هیمه آن مردم و سنگ- کافران و بتها- باشند نگاه دارید که بر آن فرشتگانى درشت‏خو و سختگیر نگهبانند که خداى را در آنچه به آنان فرماید نافرمانى نکنند و هر چه فرمایندشان همان کنند».

۲- متولیان فرهنگی و سازمانها مسئول
دایره و وسعت این دسته از مقصران بی‌شمار است. این قسم از مقصران که خود متولیان توسعه و تشویق فرهنگ دینی اند،‌ درحالی که می توانستند کارهای مفید و ارزشمندی در جهت گسترش فرهنگ حجاب و عفاف ارائه دهند متأسفانه با بی‌تفاوتی و کم اهمیت جلوه دادن این موضوع از کمترین راهکاری برای ممانعت از گسترش فرهنگ بی‌حیایی خودداری می‌نمایند. نه تنها مسئولین ذی‌ربط هیچ گونه رفتار مسئولانه در برخورد با فرهنگ غیر خودی از خود بروز نمی‌دهند بلکه در مواردی  خود به عنوانی عنصری مخرب در جهت انهدام فرهنگ دینی اقدام می‌نمایند.

به طور مثال صدا و سینما و نهادهای تهیه و تولید فیلم در حالی که از بوجه و امکانات بیت‌المال استفاده می‌کنند و در جامعه اسلامی به سر می‌برند، متأسفانه در موارد بسیار توجهی به نیازهای بی‌شمار فرهنگ خودی و کاستی‌ها و آسیب های پیش روی فرهنگ دینی نداشته،‌ و با تهیه و تولید فیلم و سریالهای  غیر مناسب تنها در جهت کسب درآمد و گذراندن اوقات مخاطبین فعالیت می‌کنند. حتی این سازمانهای فرهنگی خود با به کار گرفتن و استفاده از الگوهای غیر فرهنگی در جهت ابتذال و تخریب فرهنگ حجاب و عفاف اقدام می‌نمایند.

۳-نهاد های آموزشی و تربیتی
نهاد آموزش و پرورش که بیشترین ارتباط را با اعضای جامعه را دارد چه برنامه‌ی مؤثر و متقنی در جهت تقویت فرهنگ حجاب و عفاف را طرح ریزی کرده است؟ افراد جامعه در پایین ترین گروه سنی با این ارگان آموزشی و تربیتی در ارتباط هستند. آیا نباید خروجی بیش از ۱۲ سال تربیت، دانش آموزان افرادی متعهد و آشنای به دین و فرهنگ خودی باشد. آیا این مدت آموزش و تربیت این قابلیت را ندارد که فرزندانی با اخلاق و متدین را به جامعه تحویل دهد. حقیقت امر این است که در  موارد متولیان این امر،  و همچنین معلمان و مسئولین این نهاد از خود سلب مسئولیت نموده و تمام عذر و تقصیر را بر عهده خانواده و جامعه بار می‌نمایند.

۴- عموم مردم
یقیناً نقش عموم مردم در برخورد با این ناهنجاری اجتماعی و البته صدها مورد ناپسند  دیگر چشم گیرد است. عموم مردم با سلب مسئولیت از خود از کنار ناهنجاری‌های خانه و جامعه با بی‌تفاتی عبور می‌نمایند. این در حالی است که از رسول اکرم(صلی‌الله علیه‌وآله و سلم) نقل شده است که فرمودند: « ألا کُلُّکُمْ راعٍ و کُلُّکُم مَسؤولٌ عن رَعِیَّتِهِ؛[۱] بدانید که همه شما سرپرست هستید و همه شما درباره زیر دستانتان بازخواست مى شوید‏».

در واقع عموم مردم با بی‌توجهی و بی‌تفاوتی به ابزار کار آمدی همچون امر به معروف و نهی از منکر  نقش مهمی در ترویج فرهنگ برهنگی ایفا می‌کنند این در حالی است که خداوند متعال در آیات متعدی به لزوم بهره‌گیری از این ابزار دینی امر فرموده ‌است. « وَ لْتَکُنْ مِنْکُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ إِلَى الْخَیْرِ وَ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ؛ [آل‌عمران/۱۰۴] و باید از شما گروهى باشند که به نیکى بخوانند و به کارهاى پسندیده فرمان دهند و از کارهاى زشت و ناپسند باز دارند، و آنانند رستگاران».

سخن آخر
در یک نگاه کلی می‌توان مقصران اصلی بی‌حجابی و بی‌حیایی رادر جامعه همه‌ کسانی معرفی کرد که توانایی مقابله و برخورد با این ناهنجاری دینی و اجتماعی را دارند ولی با بی‌تفاوتی و سلب مسئولیت از خود از اقدام مناسب خود داری نموده و با این کار موجب گسترش فرهنگ بی‌حجابی شده‌اند.
_______________________

[۱]. مجموعة ورام، ج‏۱، ص ۶.

http://rqoran.mihanblog.com/post/1550