با موبایل دوستیتان با دوستان زیاد شود بهترنیست...

مجموعه طنز دیش و میش؛

چهارمین قسمت

من و سربازانِ قدرتمندترین ارتش جهان، یهویی! چهارمین قسمت از مجموعه طنز سیاسی «دیش و میش» با رویکرد شبکه های ماهواره ای فارسی زبان را ببینید:

لینک

هفت روش ابراز علاقه به فرزندان

بچه ها به دنیای مجازی روآورده اند چون....یک علتش کم لطفی بزرگترهاستدرمحبت کردن ووقت گذاشتن...
راهکارش چیست؟

فرزندان ما مهم ترین ارثیه در جهان هستند و عشق ما نسبت به کودکانمان با اهمیت ترین ارثیه ما برای آنها محسوب می شود. این هفت روش به فرزندان ما کمک می کند تا زندگی آینده خود را محکم تر بنا کنند. 

1-زمانی را با کودکان خود بگذرانید. 

زمان بهترین هدیه ای است که می توانیم به کودکان خود تقدیم کنیم. این با هم بودن باعث می شود احساسات، فعالیت ها و اعتقادات را با یکدیگر مبادله کنیم.با این کار فرزندانمان ارتباط برقرار کردن و گفت و گو کردن با دیگران را می آموزند و به طور حتم از لحاظ ارتباطات اجتماعی پیشرفت می کنند. به کودکان خود کمک کنید تا روش های جدیدی خلق کرده و آن ها را در کنار خود تجربه کنند و لذت ببرند.

2-الگویی برای فرزندان خود باشید. 

فرزندان ما در زندگی احتیاج به الگویی دارند تا آن را سرمشق خود قرار دهند. ارزش های وجودی را به طور عملی به فرزندان خود آموزش دهید. اشتباه های خود را قبول کرده و عذرخواهی کنید. رفتار ما بیش از گفتارمان فرزندان را تحت تأثیر قرار می دهد.ما قهرمان دنیای آن ها هستیم. 

3-به حرف های فرزندان خود گوش دهید. 

پیغام های کودکان هدیه ای باارزش هستند.زمانی که مشتاقانه به حرف های آنها گوش می دهیم اعتماد به نفس کودکان خود را تقویت می کنیم. 

هنگامی که با کودکان خود هستید هم سطح آنها باشید و با تمام وجود به آن ها گوش دهید. 

احساسات و حالات زیبای آن ها را از طریق چشم هایتان بیان می شود اگر ما به حرف های آنها دقت کنیم کودکانمان نیز به سخنان ما عمیقاً و با تمام وجود، گوش می دهند. 

4-شیوه تربیتی مناسبی برای کودکان خود در نظر بگیرید. 

فرزندان ما باید بیاموزند که در مقابل کارها و انتخاب هایشان پاسخگو باشند. آن ها باید بدانند که با کارهای آزاردهنده ی آن ها مخالفت می شود، اما والدین همیشه به آنها عشق می ورزند. 

5-کودکان خود را تشویق کنید. 

کلمه های امید بخش و تشویق آمیز، اعتماد به نفس را به کودکان هدیه می دهد. موفقیت ها و استعدادهای کودکان خود را به زبان بیاورید.

زمانی که فرزندانتان کار مهمی انجام می دهند حتماً به آنها بگویید که موفق بوده اند. 

کودکان ما احتیاج دارند، بدانند که امیدها و آرزوهای آن ها را درک می کنیم و به طور حتم حامی آن ها هستیم. 

فرزندانتان را تشویق کنید تا از لحاظ روحی و معنوی رشد کنند تا زندگی متعادلی داشته باشند. 

6-تجربه های خود را با کودکانتان تقسیم کنید. 

هر کدام از ما داستان های ارزشمندی برای گفتن داریم.و این داستان ها مشخص می کنند که عکس العمل ما در مقابل این حوادث، زندگی کنونی ما را به وجود آورده است. 

با تجارب خود می توانیم کودکان مان را راهنمایی کنیم.شاید روزی فرزندان شما نیز با بعضی از شرایطی که برای شما پیش آمده، روبرو شوند و به طور حتم از تجارب شما بهره می گیرند و از اشتباهات دوری می کنند. 

بهتر است اتفاقات و به طور کلی تجارب خود را در یک دفتر یادداشت بنویسیم و آن را به کودکان خود هدیه دهیم. 

7-به فرزندان خود بی قید و شرط عشق بورزید. 

عشق هدیه بی چون و چراست.به کودکان خود نشان دهید که آن ها را در هر شرایطی دوست دارید و حمایتشان می کنید. در این صورت آن ها هنگام سختی ها و مشکلات با آرامش و احساس امنیت به شما پناه می آورند. 

فرزندان شما برای تصمیم گیری و تجربه موارد جدید نیاز دارند که آزاد باشند. آن ها باید بیاموزند که در زندگی مسؤولیت پذیر و مقاوم باشند. 

آن ها اجازه دارند شکست بخورند و یا پیروز شوند بدون این که قضاوتی در مورد آن ها صورت گیرد.اگر همه نیازها، امیدها و انتظارات فرزندان خود را در یک کلمه خلاصه کنیم، آن کلمه عشق است.

آیا کتاب هم می شود مجازی باشد ؟

به بهانه روز جهانی کتاب کودک:

در عصر حاضر با مانع بزرگی مواجه هستیم که با تمام قوا ،جذابیتی ایجاد کرده است که والدین را هم در گیر خود کرده است ؛ دنیای مجازی!

دیگر به جای کتاب، تبلت و گوشی های اندروید دست کودکان و بزرگتر ها می بینیم. حتی مدارس به خانواده ها توصیه می کنند تبلت تهیه کنند.  تبلت و گوشی جای تلویزیون، روزنامه، قرآن، مفاتیح، گپ  و گفتگو را پر کرده اند و  کتاب که سهم کمی در این عرصه داشت تکلیفش معلوم است.

حال این سوال مطرح می شود که آیا کتاب هم می شود مجازی باشد ؟ آیا همان فواید کتاب کاغذی را می تواند داشته باشد؟ می شود در میان این همه مطالب مفید و غیر مفید و شبکه های اجتماعی، صفحاتی همچون کتاب برای کودکان راه باز کنند؟

در میان برای بزرگسالان ، فایل های پی دی افی کتاب و برخی نرم افزارهایی که همچون کتابخانه عمل می کنند جا باز کرده است اما برای کودکان هم می شود چنین نسخه ای پیچید؟ آیا می شود  آرامش و سکوتی و تمرکزی که کتاب در اعماقش دارد از طریق صفحه تبلت و گوشی به کودکان منتقل کرد؟

برای پاسخ به این سوالها جوابهای زیادی است.  ممکن است کسی هر دو را لازم بداند. هم کتاب کاغذی را و هم کتاب های نرم افزاری را. عده ای هم محدودیت اطلاق کتاب به کتابهای کاغذی را بر دارند و بهتر ببینند کودکان در دنیای مجازی بصورت راحت تری انتخاب کتاب کنند و به مطالعه بپردازند آنهم با ویژگی های زیاد دنیای مجازی. یا با نگاه به هزینه های بالای چاپ و نشر  و مشکلات فروش و پخش، رویکرد متفاوتی به  کتاب های مجازی  کرد.

اما آیا  به آسیبی که  امواج چنین وسایلی بر ذهن و روان  و جسم کودمان  می گذارند  فکر کرده ایم؟ ی

ه این که برای استفاده از آنها نیاز به منبع انرژی هستیم؛ به این که مجوز بیشتری برای استفاده از این وسایل که الان بیش از حد در دست و بال مردم است می دهیم و آنها را بیشتر از همیشه وابسته به این وسایل می کنیم آنهم کودکان که  در حساسیت و نقش پذیری آنها شکی نیست.

امیدواریم کارشناسان بر این مسائل بازنگری کنند و با نگاهی دوباره به  اهداف مطالعه و علاقمندی  کودکان به کتاب پاسخی برای سوالات بیابند. با  همه این بحثها روز کتاب کودک روز فراموش شده در کشور ماست. به امید آنکه جشن کتاب شود و روز اهدای کتاب به هر کودکی در هر کجا. روز احترام به آنهایی که برای کتاب کودکان تلاش می کنند. روز آشتی کودک با کتاب....

کاشان اول

تاریخچه پرونده‌های رسانه‌ای شده گرداب؛

تاریخچه پرونده‌های رسانه‌ای شده گرداب؛

مجرمان سایبری

لطفا عکس نگیرید

....گاهی اوقات وقتی عکسهای اینستا گرام دوستام رو نگاه میکنم، بعضی از تگهایی که برام جالبه رو کلیک میکنم تا ببینم  چه عکسهایی با موضوع آن تگ گذاته شدهن.چندوقت قبل بین همین گشت و گذارها رسیدم به عکسی که از یک خانم خواب در مترو گرفته شده بود، اول فکر کردم صاحب اکانت از دوستش عکس گرفته و تو صفحه اش گذاشته ولی توضیحات زیر عکس رو که خوندم فهمیدم عکس از یک فرد غریبه گرفته شده! توجهم به نام کاربری اکانت افتاد)چیزی در مایه های aksmetroyi بود( و تعجبم بیشتر شد؛ روی آیدیش کلیک کردم. همه ی عکسهایی که توی آن اکانت بود از آدمهای مختلف در حالات مختلف و اکثرا غیرمعمول توی مترو گرفته شده بود و مشخص بود کاملا بدون اجازه از آدمها عکس گرفته شده. حتی صاحب اکانت زیر یکی از عکسها نوشته بود که عکسها رو یواشکی میگیرم و خیلی باحاله!

از روزی که این اکانت و چندین عکس دیگه شبیه همون عکسها رو دیدم ،وقتی تو اتوبوس و مترو هستم احساس ناامنی میکنم که مبادا نفر روبرویی م که موبایل دستشه، یواشکی داره از من عکس میگیره یا مبادا خوابم ببره و یکی خیلی سریع موبایلشو دربیاره و ازم در اون حالت عکس بگیره و بعد در شبکه های اجتماعی منتشرکنه.

متاسفانه انگار حریم خصوصی هرروز داره تعریفش رو بیشتر از دست میده و با همه گیر شدن موبایلهای هوشمند و اینترنت وضعیت بدتری پیدا کرده. و متاسفانه بعضی هامون اسم اینکار رو به پای هنر و تفریح هم میذاریم! نمیدونم اگه یه روز خودمون سوژه این عکسهای هنری!! بشیم، عکس العملمون چه خواهد بود!

جمله خیلی خیلی تکراریه ولی کاش فرهنگ استفاده از خیلی امکانات رو داشتیم و یاد میگرفتیم.

به نظر شما من فردی که نگران جامعه و افراد و اخلاقش هستم در این زمینه چه میتوانم و باید بکنم؟

کودک و فضای مجازی

به یاد شهدا...

وقتى مشغول کانال‌هاى تلگرام هستین، یاد کانال‌هاى قدیم هم باشین….‌به یاد شهدا

حراج عاطفه های مجازی در شبکه های اجتماعی

   همه چیز با یک لایک شروع می شود!

 

افرادی که برای آفت های شبکه های اجتماعی مستعد ترند

 افراد با نیت های مختلفی وارد شبکه های اجتماعی و جمع دوستان مجازی می شوند و یکی از نیت های شایع در میان جوان ها یافتن یک همزبان برای جلب همدردی در لحظات سخت زندگی است لحظاتی که دچار ضربه های روحی ،شکست ها و سرخوردگی ها هستند اینگونه افراد برای افتادن در دام های شبکه های اجتماعی از کسانی که صرفا برای گذران اوقات به شبکه های اجتماعی می آیند مستعد ترند، آنهایی که در همچنین لحظه هایی با اندک توجه طرف مقابل ،سفره دلشان را برایش باز می کنند و بسیاری از اسرار

تلگرام مردانه واینستاگرام زنانه...

مردان تلگرامی در گروه هایی که فقط آقایان هستند بسیار بی شخصیت و بی ادب رفتار می کنند ولی اما اگر در گروهی فقط یک خانم حضور داشته باشد چنان رفتار می کنند که انگار استاد اخلاق اسلامی دانشگاه هستند.

زنان اینستاگرامی آشغال هایشان را از ماشین به بیرون پرت می کنند اما اگر به یک جوی آّب گندیده لجن گرفته برسند نا خداگاه دست هایشان را باز می کنند و ژست پرواز می گیرند و زیرش می نویسند من و طبیعت یهویی.

مردان تلگرامی همه از یک دم اندیشمند، فرزانه، باهوش، تحصیل کرده، با پرستیژ، با ادب، با اخلاق، بامرام، فهمیده و آقا هستند که در هر مسئله ای توان صحبت کردن و بحث کردن دارند و نظر ارائه می دهند.

زنان اینستاگرامی همه خارج رفته، پارتی مختلط رفته، قلیان کشیده، ماشین کلاس بالا داشته، خونه ویلایی داشته، خوشتیپ، پرتز کرده، مو مش کرده و حداقل با سه پسر رابطه داشته هستند  که هرکس ندونه فکر می کنه آخرفهم و شعور هستند.

مردان تلگرامی تبحر خاصی در مخ زدن از زنان و دختران ولوو شده در محیط تلگرام را دارند، جوری که نمی توانند از این توانمندی خود برای همسر یا فرزند خود برای گفتن جمله ساده عزیزم استفاده نمایند.

زنان اینستاگرامی انگیزه خاصی برای انتشار تصاویر خصوصی و برهنه خود برای سایر مردان را دارند جوری که حتی همسر یا اعضای خانواده خودش نیز هنوز به عمر خودشان وی را اینگونه ندیده اند.

پ,ن : البته بلانسبت جمع !!!